اثربرنامۀ توانبخشی شناختی پریا بر بهبود توانایی بازشناسی حالات هیجانی در کودکان مبتلا به اختلال اتیسم با عملکرد بالا

پیش زمینه و هدف: اختلال طیف اتیسم یک اختلال عصب- تحولی است که الگویی از اختلالات اجتماعی و رفتارها و علایق تکراری/ محدود را نشان می دهد. هدف این مطالعه، بررسی توان بخشی شناختی مبتنی بر تقلید معکوس در تشخیص هیجانات پایه در کودکان مبتلا به اختلال اتیسم با عملکرد بالا می باشد. موارد و روش کار: این مطالعه از نوع شبه آزمایشی با طرح تک آزمودنی بود و جامعه موردمطالعه آن شامل تمامی کودکان مبتلا به اختلال اتیسم با عملکرد بالا در سال 93-1392 بودند که برای دریافت خدمات تخصصی به مراکز مستقر در شهر تهران مراجعه کردند. با استفاده از نمونه گیری هدفمند، 3 کودک 5 تا 7 سال انتخاب شدند. ارزیابی ها در 5 مرحله، دو هفته پیش از شروع درمان، یک روز قبل از شروع درمان، بعد از پنج جلسه درمان، بعد از دوازده جلسه درمان، یک روز بعد از پایان درمان و درنهایت مرحله ی پیگیری (چهار هفته بعد از پایان درمان) انجام شد. ابزار مورداستفاده آزمون بازشناسی هیجان اِکمن و آزمون بازشناسی هیجان نیم اِستیم بود. جهت تحلیل داده ها از روش تحلیل بصری و اندازه اثر استفاده شد. یافته ها: نتایج حاصل از تفسیر نمودارها نشان می دهد که عملکرد شرکت کنندگان در آزمون بازشناسی هیجان اِکمن و آزمون بازشناسی هیجان نیم اِستیم به نحو چشمگیری بهبود یافته است. همچنین اندازۀ اثر نشان داد که این برنامۀ آموزشی بر ارتقاء بازشناسی حالات هیجانی مؤثر بوده است. بحث و نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که استفاده از آموزش مبتنی بر تقلید معکوس در ترمیم بازشناسی هیجان در کودکان مبتلا به اتیسم با عملکرد بالا حمایت می کند و پس از انجام مداخله، مهارت های بازشناسی هیجان به نحو بارزی در این کودکان بهبود یافته است.